หลิวคำนับเจ้าชายและเจ้าชายก็คำนับหลิว เจ้าชายได้ขอบคุณที่หลิวเป็นธุระน่าข่าวมาให้ ทำให้!ด้ไปช่วยเหลิอหลานได้ทันทํวงที แล้วเจ้าชายก็เล่าให้พญามังกรพีงว่า เขาไปถึงแม่นํ้าซิงภายในเวลา ๑ ชั่วโมง ได้ต่อสู้กัน ๑ ชั่วโมง แล้วก็กลับมา ขากลับได้เหาะขี้นไปเฝืาเง็กเอียนฮ่องเต้ ทูลให้ทรงทราบเรื่องที่เกิดขี้น เง็กเอียนฮ่องเต้ได้ทรงยกโทษแต่หนหลังให้ด้วย“เจ้าสังหารมันไปเท่าไรล่ะ,, พญามังกรถาม“๖๐๐, ๐๐๐ ”“เห็นจะแหลกลาญไปเยอะชีนะ,,“ก็ประมาณ ส้น,,“เจ้าตัววายร้ายนั่นล่ะ เจ้าผัวชั่ว ๆ ตัวนั่น,,“ฉันกินมันแล้ว,,เป็นอันว่าเจ้าชายแห่งเซียนตังได้แก้แค้นให้หลานสาวแล้ว หลิวได้รับการยกย่อง'ในฐานะผู้มีบุญคุณ และเมื่อเขาลากลับ พญามังกรก็ให้บริวารน่าเพชรนิลจินดามากมายมาล่งถึงบ้าน ชั่งทำให้เขาเป็นเศรษฐีใหญ่คนหนึ่งหลิวได้แต่งงานกับหญิงสาวคนหนึ่งชื่อ ชาง แด่ไม,นานเท่าไรหล่อนก็ตาย เขาแต่งงานใหม่กับฮั่น แต่เพียงไม,กี่เดิอนหล่อนก็ตายอีก เขาจิงย้ายไปอยู่ที่นานกิงเมื่ออยู่โดดเดี่ยวเดียวดาย เขาก็ด้องการมีภรรยาอีก แม่สื่อได้แนะเขาว่า “มีหญิงสาวคนหนึ่งชื่อ หลู มาจากเมืองฟางยาง พ่อชื่อ เครื่องช่วยฟังราคา หลูเห่า ถือกิลกินเพลเข้าปาเข้าดงไปไม่ร้ว่าอยู่นี้ใหน แม่ชื่อ เซง หลายปีมาแล้วแม่หลูแต่งงานกับพวกตระกูลซางที่ชีงโห แต่เคราะท่ร้ายสามีตาย ตอนนี้ยังสาวสวยเซ้ง แม่ของหล่อนต้องการจะหาสาม่ดี ๆ ให้ลูกสาวสักคน ท่านสนใจไหมล่ะ,,ในที่สุดหลิวก็แต่งงานกับหลูเย็นวันหนึ่ง ภายหลังจากแต่งงานได้สัก ๑ เดิอน เนึ่อหลิวกลับมาบ้าน เขาก็สังเกตภรรยาของเขาเหมึอนกับธิดาพญามังกรเหลีอเกิน เพียงแต่ว่าหล่อนสมบูรณ์กว่าและสวยกว่า อย่างไรก็ตาม เขาก็เล่าเรื่องให้หล่อนฟัง“ไม่น่าเซื่อเลย” ภรรยาพูด แล้วหล่อนก็บอกเขาว่าหล่อนกำลังจะมีลูก อึ่งหำให้เขารักหล่อนมากขี้นหลังจากคลอดบุตรแล้ว ๑ เดึอน ภรรยาของเขาแต่งตัวด้วยเสื้อผ้างดงาม ประดับเพชรนิลจินดาเสียเพริศพริ้ง หล่อนได้ถามเขาด้วยอาการยิ้มละไมว่า “เรอยังจำที่เราได้พบกันมาก่อนได!หม”“ครั้งหนึ่งฉันได้นำข่าวสารของธิดาพญามังกร” หลิวบอก “นั่นเป็นสิ่งที่ฉันไม่เคยลืมเลย”“ก็ฉันที่แหละที่เป็นธิดาของพญามังกร” หล่อนพูดหล่อนได้ทบทวนความหลังให้หลิวฟังว่า เมื่อครั้งที,หลิวลงไปที,วังพญามังกรนั้น อาของหล่อนได้เคยแนะว่าหลิวควรจะแต่งงานกับหล่อน เครื่องช่วยฟังคนหูตึง แต่หลิวปฏิเสธ และเมื่อเขากลับมาแล้ว หล่อนก็ไม,มีโอกาสได้ติดต่อด้วยเลยภายหลังพ่อแม่ด้องการ'ให้แต่งงานกับเจ้าแม่นั้าอีกรายหนึ่ง แด,หล่อนยังมีความจริงใจกับเขาอยู่ จึงไม,ยอมแต่งด้วย พ่อกับแม่สงสารก็คิดจะติดต่อกับเขาอีกครั้ง
ก็ปรากฏว่าเขาแต่งงานกับหญิงทั้งสองนั้นเสียแล้ว เมื่อหญิงทั้งสองตาย หลิวมาอยูฑนานก็ง พ่อกับแม่จึงได้วางแผนใหม่ และในที,สุดก็ได้อยู่ด้วยกันอย่างมีความสุขตัป๋ที่เป็นอยู่ในเวลานั้นสั๋งที่ธิดาพญามังกรคลางแคลง'ใจก็คิอ หล่อนไม,รู้ว่าหลิวรักหล่อนหริอไม่ เพราะเขาเคยปฏิเสธฑีจะแต่งงานกับหล่อนมาแล้วครั้งหนึ่ง เมื่อได้ไถ่ถามความในใจกันใหม่เซ่นนี้ หลิวก็บอกกับหล่อนว่า “ฉันจะรักเธอเสมอ รักเธอตลอดกาล”คำตอบนี้ฑำให้ธิดาพญามังกรชื่นใจมากที่สุด หล่อนได้พูดกับเขาว่า“อย่าคิดว่ามนุษย์เท่านั้นนะที่จะรู้จักขอบคุณ ฉันก็สามารถทดแทนบุญคุณที่ท่านมีความกรุณาต่อฉันใต้เหมือนกัน มังกรนั้นมีอายุอยูไต้ถึง ๑0,000ปี และฉันจะแบ่งย่วงระยะของชีวิตนั้นให้กับท่าน แล้วเราก็จะใต้ท่องเที่ยวใบ่อย่างเสรืนั้งบนบกและในทะเล เครื่องช่วยฟังบลูธูท ท่านเชื่อฉันใหม”“ฉันคิดใม'ถึงเลยว่าเธอจะพยายามให้ฉันมีอายุยืนยาวถึงเพียงนั้น”หลิวพูดพร้อมกับหัวเราะทั้งสองได้กลับไปที่ทะเลสาบอีกครั้ง กล่าวกันว่า หลิวได้เป็นผู้ที่มีอายุยินยาว เป็นผู้สำเร็จไปเสียแล้ว19๓เรื่องนี้แสดงให้เห็นว่า มนุษย์กับมังกรมีความสัมพันธ์กันมาแด,โบราณเหมือนอย่างเรื่องพญานาคกับมนุษย์ที่ได้เล่ามาแล้วในดอนด้นตามคติของจีนโบราณแบ่งอาณาจักรของสัตว์ออกเป็น ๕ ประเภท คือประเภทมีขนแข็งแบบขนนก ประเภทมีขนอ่อน (Fur) ประเภทมีเปลีอกแข็งประเภทมีเกล็ดและไม,มีขน ในแด1ละประเภทดังกล่าวนี้ ที่นับว่าสำคัญก็คึอนกหง (Phoenix) ม้ามังกร (Unicorn) เด่า มังกร และมนุษย์ จีนจีงนับถีอสัตว์ด่าง ๆ เหล่านี้มากตามนิยายปรัมปราของจีนได้เล่าถีงกษัตริย์ฟูสี (Fu Hsi) กับมเหสีนูกัว (Nu Kua) ชื่งมีรูปร่างเป็นมนุษย์ตั้งแต่อกขี้นไปและท่อนล่างเป็นงูดังได้กล่าวมาแล้ว'“ในหนังสือบางเล่มว่า หลิวยี่ได้รับการยกย่องเป็นชินหลุงต้าหวัง (Chin Lung TaWang) เจ้าชายมังกรทองผู้ยี่งใหญ่
ท่านพิจารณาดูรูปมังกรในสมัยแรก ๆ จะเห็นว่ามังกรมีลักษณะใกล้โปทางม้า เป็นสัตว์ เล็บบ้าง ร: เล็บบ้าง ปากยาวบ้างปากลันบ้าง บางตัวดูแล้วท่าให้นีกถีงม้ามังกรของสุนทรภู่ ฮื่งเคยมีผู้ตั้งปัญหาถามกันว่า สุนทรภูใปได้เค้าม้ามังกรมาจากไหน ถ้าดูตามรูปของจีนตังกล่าวแล้ว ก็น่าจะเดาว่าสุนทรภู่คงจะได้เค้ามาจากจีน แต่นิทานของอาหรับก็ม้เริ,องม้าประหลาดนี้เหมีอนกันจะขอกล่าวถึงลักษณะของม้ามังกรในเรื่องพระอภัยมณีเสียก่อนว่ามีรูปร่างอย่างไร เพิอจะได้เอาไปเปรียบเทียบกับม้าในนิทานของทั้ง เอชาติที'กล่าวมาข้างด้น ม้ามังกร นั้นหน้าเหมีอนมังกร เครื่องช่วยฟังฟรี หางเหมีอนหางนาคสุนทรภูใด้บรรยายลักษณะไว้ว่า“พอพบม้าหน้าเ หม้อนมังกรร้ายแต่กีบกายนั้นเป็นม้าน่าฉงนหางเหมือนอย่างหางนาคปากคำรนกายพิกลกำยำดูคำนิล”กับอีกตอนหนั๋งว่า“กินคนผู้ปูปลาหญ้าใบไม้มันทำใต้หลายเล่ห์'อ้ายเดรัจฉานเขี้ยวเป็นเพชรเกล็ดเป็นนิลลิ้นเป็นปานถึงเอาขวานฟืนฟาดไม่ขาดรอน”ดังนี้'จะเห็น'ว่า ม้ามังกรนั้นหน้าเหมิอนมังกร มีหนวด กีบและตัวเหมีอนม้า หางเป็นนาค เป็นสัตว์นี้าที'กินทั้งคน สัตว์ ปูปลาและใบหญ้ากล่าวอีกทางหนี้งก็คิอ เมื่อขี้นบกก็กีนหญ้าแบบม้า เมื่อลงนี้าก็กีนปูปลาแบบมังกร จีป๋ดูครึ่งนี้าครึ่งบกเมื่อรู้ลักษณะของม้ามังกรหริอนิลมังกรของสุนทรภู่แล้ว ก็จะขอเล่าถีงนิทานอาหรับที'เกี่ยวกับม้านี้าไว้ด้วย เพี่อเป็นทางเปรียบเทียบ ตามนิทานของอาหรับ นั้นได้เล่ากึงม้านั้าตัวหมื่ง มีขนคอยาวปรกดิน หูตึง แสดงให้เห็นว่าม้าตัวนี้พิเศษกว่าม้าอี'น ๆ เพราะขนคอของม้าธรรมดาไม่ยาวกึงขนาดนี้แน่นอน ม้าตัวนี้ว่าอยูฑเกาะดูเตล ฮี่งนักโบราณคดีสันนิษฐานว่าน่าจะเป็นเกาะบินดังในหมู่เกาะมลายูนั่นเองมีเริเองเล่าต่อไปอีกว่า ม้าตัวทีกล่าวถิงนี้เป็นพ่อของม้าวิเศษอีกตัวหนึ่ง ร่อ เซมเบระนี ร่งม้ปรากฏ'ใน ตำนานมลายูและสุมาตรา ว่าเป็นม้าที'ม้ฤฑธเดชวิเศษมาก สามารถวิ่งบนนี้าบนดินหริอจะเหาะไปก็ยังได้นับว่าเป็นม้าวิเศษจริง ๆ ฤฑธเดชของม้าเอมเบระนิตัวนี้ เมอเปรียบกับม้านิลมังกรของสุนทรภู่แล้ว ก็ไม,ผิดอะไรกันเลย เพราะเดินนี้าเดินอากาศได้เหมิอนกัน ผิดกันแต่ลักษณะรูปร่างเท่านั้น ม้านิลมังกรในด้านรูปร่างจังไปเหมิอนกับของจันมากกว่าของอาหรับ
เครื่องช่วยฟัง
